POETÍZAME

Galicia Poética "antolloloxía"

Mercadores co guecho de cabelo ondeante collen o arame dourado

introducen a carapucha no manancial que liba entre alfándegas.

Abaixo fronteiras. Teus ollos.

Asistes co sorriso posto: sincera, sincera.

Feminina, feminina. Coa ledicia fervendo.

Non es unha bolboreta escondida que espera indixerible

e por iso vives coa a tranquilidade do que non comprende

e esperas

desconforme

e case adormeces.

A casta piedade en contradicción

iso es e non escoitas

como o espírito masculino

da desagradecida poesía que te acende a vida.

POETÍZAME

Marchantes con flequillo ondulante cogen el alambre dorado

introducen la capucha en el manantial que liba entre aduanas.

Abajo fronteras. Tus ojos.

Asistes con la sonrisa puesta: sincera, sincera.

Femenina, femenina. Con la felicidad ardiendo.

No eres una mariposa escondida que espera incomestible

y por eso vives con la tranquilidad de quien no comprende

y esperas

disconforme

y casi te duermes.

La casta piedad en contradicción

eso eres y no escuchas

como…

Ver la entrada original 11 palabras más

Opina

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Imagen de Twitter

Estás comentando usando tu cuenta de Twitter. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s