Compoño verbas de palabras ingrávidas
sentimentos palíndromos que non se sabe se veñen ou van
ou quedan sostidos no aire do irresoluto non sometido a atracción
armas aprendidas nun tempo non lineal no que todo foi é será posible
Son eu ela aquela, que lle digo?
Que nunca esquezas a esencia que te envolve.
Temos que tomar, onde queira que vaiamos, o que naceu connosco. Gustoume o teu poema.
Saúdos
manual
Me gustaLe gusta a 1 persona
Grazas, unha aperta
Me gustaLe gusta a 1 persona
Igual para ti.
Me gustaMe gusta
Tanto dis en tan pouco… Así é a esencia de todo o que late: concentrada.
Unha aperta grande.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pura esencia. Outra aperta de volta!
Me gustaMe gusta