Non creo no destino que se abra o telón
non lembro moito máis daquel entón.
Imos.
Non saímos de aquí nova iorque chicago washington
Imos.
Que non me inclúan en ningunha canción máis, que me deixen a verba na escrita
na pel.
Estudiádeme. Dádeme receitas de renovación.
Eu só quero poesía para curarme.
Me gusta 👍
Me gustaMe gusta
Y me parece una buena medicina, o pócima de sanación, pero te vas tan lejos que, como le pasó a Lorca, te has de ver obligada a volver, o al menos, a ir y venir, escribiendo durante los viajes
Me gustaLe gusta a 1 persona
A veces irse sigue siendo quedarse.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Sí, tenemos que tener cuidado con lo que nos llevamos en la mochila
Me gustaMe gusta
Reblogueó esto en Galicia Poética "antolloloxía"y comentado:
Rescatando favoritos…
Me gustaMe gusta