Galicia Poética "antolloloxía"
Suspiras costa abaixo
non ves que os suspiros enganan ao vento?
que igual pensa que é tristura
ou esa mirada cansa que tantas veces tentamos afastar das cunetas
cando en verdade é medo
ansiedade por descoido, ansiedade por desdita
por non ter a concentración necesaria para insistir no presente.
Judith y la cabeza de Holofernes, Gustav Klimt (1901)
Insiste
Suspiras cuesta abajo
¿no ves que los suspiros engañan al viento?
que a lo mejor piensa que es tristeza
o esa mirada cansada que tantas veces intentamos alejar de las cunetas
cuando en realidad es miedo
ansiedad por descuido, ansiedad por desdicha
por no tener la concentración necesaria para insistir en el presente.